قلم شخص

بیماری زنان مجرد

کارشناسان اعتقاد دارند زنانی که زندگی خانوادگی آنها دچار مشکل شده است و طلاق گرفته اند یا همسر خود را از دست داده اند و حال به عنوان یک مادر مجرد مجبور به نگهداری از کودکان هستند با افزایش 40 درصدی سکته قلبی و 74 درصدی سکته مغزی به نسبت سایر زنان که با همسر خود زندگی می کنند مواجه هستند.
متخصصان علت این مسئله را فشار مضاعف روحی و جسمی به مادر برای نگهداری از کودکان عنوان کرده اند که می تواند به شدت بر سلامتی آن ها اثر منفی گذاشته و سبب مرگ زودرس شود.

کارشناسان دانشگاه روتردام هلند این نتایج را با تحقیق بر روی بیش از 11 هزار زن بدون همسر دارای فرزند در اتحادیه اروپا بدست آورده اند.

انجام وظایف مادرانه، کار در خارج از خانه، رفت و روب منزل و پرکردن خلاء نبودن پدر می تواند فشاری مضاعف به زنان بویژه در سنین میانسالی وارد کند و آنها را با خطر عدم رسیدگی به سلامت فردی و ابتلا به انواع بیماری های مزمن واگیر و غیر واگیر مواجه کند.

براین اساس متخصصان به زوج ها توصیه می کنند چنانچه صاحب اولاد هستند بر سر مسائل کوچک که قابل حل و فصل است زندگی خانوادگی خود را خراب نکنند زیرا رشد و تربیت کودک به تنهایی توسط هریک از والدین می تواند بسیار سخت باشد.

در عین حال زنانی که به دلایل مختلف بدون شوهر هستند و شرایط ازدواج را ندارند باید توجه خاصی به حفظ سلامت خود داشته باشند و باید از کمک سایر اعضای خانواده برای تقسیم وظایف بهره مند شوند.

6آزمایش لازم برای زنان
با انجام برخی آزمایشات می توان جلوی ابتلا به برخی بیماری ها را گرفت. خصوصا که با افزایش سن افراد در معرض خطر ابتلا به بیماری های مختلفی قرار می گیرند و انجام این آزمایشات ضرورت بیشتری پیدا می کند.

1- پوکی استخوان
در پوکی استخوان یا استئوپروز، استخوان ها ضعیف و شکننده می شوند.زنان بعد از سن یائسگی، به علت کاهش توده استخوانی دچار استئوپروز می شوند.غالبا اولین علامت پوکی استخوان، شکستن استخوان در اثر افتادن از جایی و یا حتی پیچ خوردگی می باشد.لذا بهتر است زنان 50 ساله و بیشتر، آزمایش تشخیص پوکی استخوان را انجام دهند.

آزمایش تشخیص پوکی استخوان
آزمایشی به نام سنجش تراکم استخوان می تواند میزان تراکم مواد معدنی موجود در استخوان و ابتلا به استئوپروز را مشخص کند.انجام این آزمایش می تواند خطر شکستگی استخوان را کاهش دهد.آزمایش سنجش تراکم استخوان برای زنان 65 ساله به بالا و برای زنان کمتر از 65 سال که عوامل خطر استئوپروز را دارند، مفید است.

2- فشار خون بالا
با افزایش سن، خطر ابتلا به فشار خون بالا نیز زیاد می شود.این افزایش فشار خون به وزن فرد و شیوه زندگی او نیز وابسته می باشد.افزایش فشار خون می تواند بدون هیچ گونه علامتی، موجب آنوریسم گردد. آنوریسم، ورم دیواره رگ های خونی می باشد.کنترل فشار خون بالا باعث کاهش بیماری های قلبی، سکته و نارسایی کلیه می گردد.

اندازه گیری فشار خون بالا
موقع اندازه گیری فشار خون با دستگاه فشارسنج، دو عدد مشخص می شود، یکی فشار خون ماکزیمم و دیگری فشار خون مینیمم.فشار خون طبیعی کمتر از 120 روی 80 می باشد.فشار خون بالا، بیشتر از 140 روی 90 می باشد.

3- کلسترول خون بالا
مقدار زیاد ldl کلسترول یا کلسترول بد، یک عامل خطر برای آترواسکلروز یا تصلب شرایین می باشد.آترواسکلروز باعث سفت و باریک شدن عروق خونی توسط پلاک می گردد.این بیماری، با گذشت زمان می تواند به حمله قلبی و سکته منجر شود.سایر عوامل خطر آترواسکلروز شامل: فشار خون بالا، دیابت و کشیدن سیگار می باشد.تغییر شیوه زندگی و مصرف داروها تحت نظر پزشک می تواند خطر ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش دهد.

اندازه گیری چربی خون
پزشک با استفاده از اندازه گیری چربی خون ناشتا، می تواند به مشکل پی ببرد.آزمایش اندازه گیری چربی خون شامل : مقدار کل کلسترول، کلسترول بد (ldl)، کلسترول خوب (hdl) و تری گلیسرید است.
برای افراد 20 سال به بالا، این آزمایش باید هر 5 سال یک بار انجام شود.

4- دیابت نوع دو
عدم کنترل بیماری دیابت عوارض زیادی در پی دارد، مثل بیماری قلبی، سکته، بیماری کلیوی، نابینایی و صدمه به رگ های خونی شبکیه چشم و آسیب عصبی.اگر دیابت زود تشخیص داده شود، می توان با رژیم غذایی، ورزش و کاهش وزن اضافی، این بیماری را کنترل کرد.

آزمایش تشخیص دیابت نوع دو
آزمایش قند خون ناشتا برای تشخیص دیابت مهم است. بعد از 8 ساعت گرسنگی، آزمایش خون گرفته می شود.اگر میزان قند خون 100 تا 125 باشد، نشان دهنده مرحله قبل از دیابت می باشد.اگر قند خون 126 و یا بیشتر باشد، نشان دهنده ابتلا به دیابت است.اگر دیابت ندارید، از سن 45 سالگی به بعد، هر سه سال یک بار آزمایش قند خون را انجام دهید.ولی اگر عوامل خطر دیابت را دارید، زود به زود این آزمایش را بدهید.

5- ایدز
hiv  نام ویروسی است که موجب بیماری ایدز می شود.بعد از ابتلای فرد به ایدز، تا مدت ها ممکن است هیچ علامت آشکاری از بیماری ایدز وجود نداشته باشد، ولی خون و ترشحات بدن آلوده به hiv می باشد.هنوز درمان قطعی برای این بیماری شناخته نشده است.
درمان های جدید با استفاده از داروهای ضد hiv می توانند به سیستم ایمنی در مقابله با این ویروس کمک کنند.اگر دیابت زود تشخیص داده شود، می توان با رژیم غذایی، ورزش و کاهش وزن اضافی، این بیماری را کنترل کرد

آزمایش تشخیص  hiv
ویروس hiv می تواند برای سالیان سال بدون هیچ علامتی در بدن وجود داشته باشد.تنها راهی که می توان این ویروس را تشخیص داد، انجام آزمایش خون می باشد.اولین آزمایش برای تشخیص بیماری ایدز، به نام elisa و یا eia خوانده می شود.ممکن است جواب آزمایش اولی مثبت باشد، ولی شما به این ویروس آلوده نشده باشید، لذا آزمایش دیگری را برای تائید انجام می دهند.

آزمایش دوم به نام  بررسی blot خوانده می شود.اگر شما فکر می کنید در تماس با ویروس hiv قرار گرفته اید، این آزمایش ها را انجام دهید.دو ماه بعد از آلودگی به ویروس hiv، جواب آزمایش های بالا مثبت می شود. اما در موارد نادری، شش ماه بعد مشخص می شود که فرد به ایدز مبتلا شده است.
اگر شما ایدز دارید و باردار شده اید، با پزشک خود صحبت کنید تا راه های کاهش خطر انتقال این بیماری به جنین را برای شما بگوید.

6- گلوکوم
گلوکوم یا آب سیاه چشم، موجب تخریب اعصاب بینایی و بروز نابینایی می شود.گلوکوم با زاویه باز اولیه، رایج ترین نوع گلوکوم می باشد.
این نوع اغلب بدون هیچ علامتی رخ می دهد و زمانی متوجه می شویم که خیلی دیر شده و بینایی فرد کم شده است.اندازه گیری فشار داخلی چشم می تواند از نابینایی در اثر گلوکوم جلوگیری کند.

 آزمایش تشخیص گلوکوم
اندازه گیری فشار داخلی چشم توسط پزشک، بستگی به سن فرد و دارا بودن عوامل خطر این بیماری دارد.سن بیشتر از 60 سال، سابقه خانوادگی ابتلا به گلوکوم، سابقه آسیب چشمی و مصرف استروئیدها جزو عوامل خطر گلوکوم می باشند.اندازه گیری فشار چشم برای افراد سالم و با سن کمتر از 40 سال، 2 تا 4 سال یک بار لازم است.

آداب سلامتی روزه داران

یکی، دو ساعت که بگذرد و معده خالی بماند، بوی هر غذایی، حتی غذاهایی که در حالت عادی میل به خوردن‌شان نداریم، برای‌مان لذت‌بخش می‌شود. حالا تصور کنید معده چیزی حدود 17 ساعت خالی باشد! درست است که روزه‌داری یعنی دیدن و خواستن و نخوردن و ننوشیدن، اما طبیعی است که بدن طاقتی دارد و بعد از هر روز روزه‌داری باید ذخیره بدنی برای ادامه مسیر به شکل درستی احیا شود.

خوردن بعضی غذاها در حالت عادی هم مناسب نیست، چه برسد به زمان روزه‌داری که به دلیل خالی بودن معده، دستگاه گوارش آسیب‌پذیرتر هم می‌شود. ببینیم در ماه مبارک رمضان باید چه نکته‌هایی را رعایت کنیم. در بخش اول درباره غذاهایی صحبت می‌کنیم که مصرف‌شان مناسب نیست و در بخش دوم به خوراکی‌هایی می‌پردازیم که مصرف آنها برای زمان روزه‌داری مناسب است. این نکته‌ها را به‌ویژه باید در روزهای پایانی هفته ‌و مهمانی‌های افطاری ‌ بیشتر رعایت کرد.

گروه اول، ممنوع‌ها

مصرف بعضی از خوراکی‌ها به دلیل اثرهایی که روی بدن دارند، مناسب نیستند. بنابراین باید روی میزان مصرف آنها کنترل داشت. تاثیر منفی این خوراکی‌ها به‌ویژه در زمان روزه‌داری به دلایل مختلف مانند، خالی بودن معده و کاهش فعالیت دستگاه گوارش، حساس شدن معده به دلیل خالی بودن طولانی‌مدت، گرسنه بودن سلول‌ها، گرسنگی و به دنبال آن پرخوری، تند خوردن بیشتر است‌.  بنابراین باید در مصرف  خوراکی‌های متعدد در زمان کم، بیشتر دقت کرد.

سمت دود نروید

البته که توصیه بی‌دلیل است! به این دلیل که تجربه ثابت کرده دوستان سیگاری و قلیانی در اولین فرصت بعد از افطار سراغ یکی از این دو یا هر دوی آنها می‌روند. اما شاید در این ماه رمضان یک نفر هم به حرف ما گوش کرد! همان کافی است! کشیدن سیگار یا قلیان اگرچه ‌ پس از افطار کاهش نیکوتین را جبران می‌کند اما در ساعت‌هایی که این امکان وجود ندارد، به شدت باعث آسیب ساختار بدن شده و گاهی مانع از ادامه روزه‌داری به دلیل سردرد ناشی از کمبود نیکوتین در خون می‌شود. بنابراین همین ماه رمضان فرصت خوبی است برای کنار گذاشتن هر دوی آنها.

‌خوراکی‌های فرآیند شده

بله، قبول داریم که درست کردن افطاری و سحری گاهی واقعا سخت است! به‌ویژه وقتی گرسنه هستید و بوی غذا آزارتان می‌دهد و در این شرایط باید پای گاز بایستید و قیمه و قورمه بار بگذارید. اما مصرف خوراکی‌های فرآیند شده، اعم از انواع کنسروها، گوشت‌های فرآوری شده مانند سوسیس و کالباس، انواع شور و ترشی، چیپس، پفک، انواع نوشابه‌ها و... ممنوع است. به نظر شما چرا؟ این نکته یادتان باشد که ترشی و شور خانگی تفاوتی با انواع کارخانه‌ای از نظر اثری که به جا می‌گذارند، ندارد. به هرحال هردوی آنها، جزو غذاهای نمک‌سود محسوب می‌شوند.

 ‌نگهدارنده‌ها

به این کنسروها ترکیب‌های شیمیایی مجاز به نام نگهدارنده اضافه می‌کنند تا مدت زمان ماندگاری آنها افزایش یابد. همان مواد زمینه‌ساز بروز اختلال‌های گوارشی از معده درد تا حالت تهوع و‌... می‌شوند.

طعم دهنده‌ها:

 طعم شیرین، دودی، ترش، تند و..‌. این خوراکی‌ها ناشی از اضافه کردن بعضی مواد به نام طعم‌دهنده است. همین مواد تحریک‌کننده معده بوده و به آن آسیب می‌زند.

ترکیب‌های خاص:

 اضافه شدن بعضی ادویه‌ها، سرکه و... فرآیندهای انجام شده روی همه این خوراکی‌ها، آنها را به موادغذایی نامناسبی برای معده تبدیل می‌کند.

‌سفیدها ممنوع است

برنج، نان فانتزی، شیرینی و کیک، شکر، قند و... در گروه خوراکی‌های سفید جا می‌گیرند. در گروه غلات سفید یعنی برنج، نان فانتزی و... کم یا نبود سبوس در آرد اصلی‌ترین مساله است. علاوه براینکه در فرآیند تهیه نان و شیرینی و کیک از ترکیب‌های نامناسب دیگر مانند شکر نیز استفاده می‌شود که به این ترتیب تاثیر مخرب آن بر دستگاه گوارش و معده چند برابر می‌شود. مصرف برنج، نان، شیرینی، شکر و... همگی زمینه‌ساز اضافه وزن هستند. این نکته یادمان باشد که به دلیل گرسنگی، ممکن است مصرف این خوراکی‌ها نیز به طور ناگهانی افزایش یابد که این هم عامل دیگری برای آسیب به معده و اضافه وزن است.

آبکش‌ها را نخورید!

بعضی از خوراکی‌ها یا اضافه شدن بعضی ترکیب‌ها به بعضی از مواد غذایی باعث می‌شود بعد از مصرف آنها آب ‌ زودتر به هدر رفته و ذخیره آب بدن کاهش یابد. این مساله به‌ویژه در زمان روزه‌داری که نزدیک به 17 ساعت نوشیدن آب امکان‌پذیر نیست، بسیار مهم است. به این شرایط گرمای هوا و افزایش تبخیر پوستی را هم اضافه کنید. چه خوراکی‌هایی زمینه‌ساز ایجاد بی‌آبی در بدن هستند؟

 ‌نمکی‌ها

در حالت عادی هم این مساله را تجربه کرده‌اید. بعد از خوردن شور، چند عدد پفک یا چیپس و... احساس تشنگی تمام وجودتان را فرا می‌گیرد.

شکری‌ها

 شاید به نظر برسد شیرینی‌ها این تاثیر را ندارند؛ اما اشتباه می‌کنید. به‌زمانی فکر کنید که بعد از خوردن بستنی، نیاز مبرمی به نوشیدن یک لیوان آب خنک دارید. علاوه براینکه خوراکی‌هایی که شیرینی غیرطبیعی دارند، به سرعت باعث افزایش قند خون شده و از آن طرف به سرعت قند خون افت خواهد کرد. بنابراین در زمان روزه‌داری به هیچ وجه همراهان خوبی برای بدن و حفظ تعادل قند خون نیستند.

 ‌تندها

 این خوراکی‌ها هم با بالا بردن دمای بدن، تبخیر را افزایش می‌دهند.

ادویه‌ها

 اغلب ادویه‌ها مانند فلفل، کاری، دارچین و... به احساس تشنگی دامن زده و آن را تشدید می‌کنند.

چرب‌ها و سرخ‌ شده‌ها

این خوراکی‌ها نیز باعث کاهش آب بدن شده و تشنگی سلولی را به دنبال دارند.

گوشتی‌ها

برای هضم و جذب پروتئین‌ها، مانند چربی‌ها بدن به میزان آب بیشتری نیاز دارد.

آب بنوشید‌ اما...

نه! نگران نباشید. این یکی ممنوعیت کامل ندارد، اما سعی کنید از آن مصون بمانید. بعضی افراد به محض شنیدن صدای اذان، جرعه جرعه آب آن هم آب سرد می‌نوشند. این رفتار سه مشکل را در پی دارد.

 ‌افزایش اسید معده

 آب به ویژه آب سرد، زمانی که معده خالی است، باعث افزایش ترشح اسید معده می‌شود. به این ترتیب همان مساله اصطلاحا ترش کردن اتفاق می‌افتد.

کور شدن اشتها:

 نوشیدن آب باعث پر شدن معده و اختلال در انتقال در پیام‌های سیری- گرسنگی می‌شود.

تشنگی مجدد:

 نوشیدن آب، یکی از راهکارهای رفع تشنگی است؛ اما تنها راهکار نیست. می‌توانید از چای کمرنگ، انواع دمنوش گرم و سرد که حاوی گیاهان ضد عطش هستند؛ مانند شربت آب‌لیموی کم شیرین، خیار و سکنجبین و... استفاده کنید.

گروه دوم؛ آزادها

گروهی از خوراکی‌ها هم هستند که می‌توانند در زمان روزه‌داری به کمک‌مان بیایند تا روزه‌داری سالم و بهتری داشته باشیم.

‌با میوه‌ها دوست باشید

درست است که بخشی از نیاز بدن با نوشیدن آن تامین می‌شود، اما همان‌طور که اشاره شد، نباید نوشیدن آب جایگزین دریافت آن از منابع دیگر شود. علاوه براینکه این نوع خوراکی‌ها به لحاظ ساختاری که دارند، تشنگی را به تعویق انداخته و دیرتر طعم تشنگی را خواهیم چشید. بنابراین مصرف میوه‌های آبدار را که در این فصل کم هم نیستند در برنامه غذایی‌تان قرار دهید. نکته حائز اهمیت اینکه این نوع میوه‌ها حاوی هیدرات کربن طبیعی هستند، بنابراین مانع از افت قند خون نیز می‌شوند.

پیشنهاد

خیار، هندوانه، طالبی، هلو، شلیل، گیلاس، آلبالو و زردآلو.

پروتئین با منبع حیوانی، شرط دارد

اگرچه مصرف بیش از حد پروتئین‌ها توصیه نمی‌شود‌ اما مصرف پروتئین‌هایی که به خوبی هضم و جذب می‌شوند می‌تواند گزینه خوبی برای سحر و افطار باشد. بنابراین این خوراکی‌ها را هم در برنامه غذایی‌تان قرار دهید.

 ‌پیشنهاد

 انواع ماهی اعم از قزل‌آلا، سالمون، حلوا، شیر؛ سینه مرغ و گوشت قرمز بدون چربی.

‌با سبزی‌ها سبز باشید

این گروه هم باید در رژیم غذایی افراد روزه‌دار جاخوش کنند. به این دلیل که اولا تامین‌کننده آب بدن بوده و دوم این که به دلیل فیبری که دارند مانع از بروز یبوست می‌شوند. بنابراین مصرف آنها باید در برنامه سحر و افطار قرار گیرد.

پیشنهاد

سبزی خوردن، کاهو، کلم، برگ اسفناج سالادی و هر نوع سبزی دیگر بسته به فصل برای این منظور مناسب است.

پروتئین با منبع گیاهی، خوب است

این منبع را هم نباید فراموش کرد. به این دلیل که سرشار از ترکیب‌های مفید بوده و مصرف آنها به نفع دستگاه گوارش به‌ویژه در دوره روزه‌داری است. این خوراکی‌ها به راحتی قابل هضم و جذب هستند. علاوه براینکه کیفیت تغذیه‌ای آنها هم مناسب است. همچنین به شکلی منبع خوبی از فیبر بوده و باعث جلوگیری از ابتلا به یبوست می‌شوند.

پیشنهاد:

 سویا، انواع لوبیا.

هیدرات کربن‌های طبیعی را دریابید

اصلا ماه رمضان بدون زولبیا و بامیه که معنا ندارد. کاملا هم درست است. همه لذت لحظه افطار به خوردن زولبیا و بامیه با چای و بعد هم نان و پنیر است. میزان مصرف این خوراکی بسیار مهم است. علاوه بر اینکه هر نوع شیرینی با منبع شیرینی غیرطبیعی نیست . همین طور شیرینی‌های غیرطبیعی به دلیل آنکه به سرعت باعث نوسان میزان قند خون شده و به طور ناگهانی افزایش و کاهش قند خون را به دنبال دارند، بنابراین مصرف آنها به هیچ وجه مناسب نیست. اما به عکس، موادغذایی با شیرینی طبیعی، علاوه بر افزایش میزان قند خون، با تجزیه تدریجی در طول روز، میزان قند خون را ‌حین روزه‌داری متعادل نگه داشته و به این ترتیب مانع از افت قند خون می‌شوند. این خوراکی‌ها باید در وعده افطار و سحر مصرف شوند.

‌پیشنهاد

 شیر، انواع میوه شیرین، توت خشک و خرما.

آداب افطار

اولین خوراکی که بعد از دعا و نماز سر افطار نوش جان می‌کنید، چه خوراکی است؟ آب؟ چای؟ نان و پنیر؟ یا... به نظرتان بهترین خوراکی که باید افطار را با آن باز کرد، چیست؟ بعد از آن باید چه‌طور مراحل  افطار را طی کرد؟ به محض افطار باید غذای اصلی را میل کرد یا با کمی فاصله باید غذا خورد؟ در وعده‌های سحر، افطار و شام باید چه خوراکی‌هایی را حتما نوش جان کرد؟ با ما همراه باشید.

خوراک گرم

منظور از خوراک گرم، یک کاسه سوپ یا یک فنجان نوشیدنی گرم است. به این دلیل که مجاری گوارشی بدن اعم از مری، معده و... به مدت 17 ساعت خالی و خشک بوده است. به همین دلیل باید با یک فنجان چای، شیر، یک کاسه سوپ یا آش سبک و کم نمک و بدون روغن، افطار کرد تا به اصطلاح مجاری بدن باز و گرم شوند. به این ترتیب فعالیت گوارشی به آهستگی آغاز شده و به این اندام‌ها آسیب وارد نخواهد شد.

 یک لقمه شیرینی

در ساعت‌های پایانی روزه‌داری و نزدیک به زمان افطار، قند خون به حداقل مقدار خود رسیده است. بنابراین باید بعد از افطار به این مساله رسیدگی کرد. برای این منظور باید همراه چای یا شیر، عسل، توت خشک و یا خرما میل کرد. به این ترتیب میزان قند خون کنترل شده وبه میزان متعادل خود بازخواهد گشت.

 یک لقمه شوری

خوردن غذاها با شوری مناسب نیز از دیگر نکته‌هایی است که باید به آن توجه کرد. چند لقمه نان و پنیر به تنظیم فشار کمک می‌کند. البته که خوردن نان و پنیر، سوپ یا آش بخشی از گرسنگی ناشی از روزه‌داری را هم برطرف می‌کند.

 به اندازه آب بخورید

منظور، نوشیدن آب نیست. همان‌طور که توضیح دادیم، نوشیدن بیش از حد آب اصلا مناسب نیست. منظور خوردن غذاهای آبکی مانند آش، سوپ و... است. حد مناسب و مجاز مصرف این خوراکی‌ها، یک کاسه آجیل‌خوری است. به این دلیل که خوردن غذاهای آبکی در حجم زیاد یکی از دلایل افزایش اسید معده است. بنابراین در خوردن این خوراکی‌ها نیز دقت کنید.

 تنوع را رعایت کنید

حتما در وعده افطار، شام و سحری تنوع غذایی را رعایت کنید. به این دلیل که در همین فرصت‌ها ترکیب‌های غذایی لازم از ویتامین‌ها واملاح تا فیبر و آب به بدن برسد. بنابراین علاوه بر مصرف غذای اصلی و رعایت تنوع در این وعده با توجه به نکاتی که گفته شد،  مخلفات غذا مانند سالاد، سبزی خوردن، ماست و ماست و خیار را فراموش نکنید. این خوراکی‌ها نیاز بدن به املاح و ویتامین‌ها را تامین ‌می‌کند.

 با یک فاصله از افطار

بعضی عادت دارند درست بعد از افطار و نوشیدن یک فنجان چای، غذای اصلی را میل کنند. آنها در توضیح این کار می‌گویند اگر با فاصله از افطار غذا میل کنند، اشتهای‌شان با خوردن افطاری کور شده و نمی‌توانند به میزان مناسب غذا بخورند. شاید این گفته در نگاه اول درست باشد؛ اما واقعیت این است که با رعایت « میزان مصرف»این مشکل پیش نخواهد آمد. بنابراین بهترین روش برای افطار، خوردن چند لقمه نان و پنیر و یک فنجان شیر و چای و با فاصله زمانی مناسب، خوردن غذای اصلی است. به این دلیل که خاموش بودن فعالیت دستگاه گوارش به مدت طولانی و خوردن ناگهانی غذا در زمان افطار به دستگاه گوارش آسیب می‌زند.

سرطان روده

سرطان روده بزرگ که تحت عنوان سرطان کولون، سرطان رکتوم و یا چنگار روده بزرگ نیز شناخته می شود، چهارمین سرطان شایع در ایالات متحده است.

بسیاری از سرطان های روده بزرگ به دلیل عوامل ناشی از سبک زندگی، و افزایش سن ایجاد می شوند و تعداد کمی از موارد به خاطر اختلالات ژنتیکی و ارثی است. عوامل خطر شامل مواردی همچون رژیم غذایی، چاقی، سیگار کشیدن، و نداشتن فعالیت جسمی کافی است.

عوامل مرتبط با رژیم غذایی که خطر این بیماری را افزایش می‌ دهند شامل قرمز و گوشت فرآوری شده و همچنین الکل می‌ شود. عامل خطر دیگر بیماری التهابی روده است که مواردی از قبیل بیماری کرون و کولیت زخمی را در بر می ‌گیرد. برخی از شرایط موروثی که بیماری سرطان روده بزرگ را ایجاد می ‌کنند، مواردی همچون پولیپ‌ های آدنوماتوز خانوادگی و سرطان کولون غیرپولیپی ارثی هستند؛ اما این‌ ها شامل کمتر از پنج درصد موارد می ‌شوند. این بیماری معمولا با تومور خوش‌ خیم آغاز می ‌گردد که به مرور زمان تبدیل به سرطان می شود.

اگرچه هنوز هیچ راه قطعی برای پیشگیری از سرطان روده بزرگ پیشنهاد نشده است، ولی مراحل زیر اگر چه ساده هستند، می توانند کمک کننده باشند:

غربالگری به موقع: کولونوسکوپی به عنوان یک روش غربالگری اجازه می دهد تا متخصص گوارش با بررسی داخل کولون و رکتوم، و همچنین با حذف توده های سرطانی احتمالی و توده های پیش سرطانی، از ابتلا به سرطان روده بزرگ پیشگیری کند. همه بزرگسالان بالای 50 سال این تست را باید انجام دهند و هر 10 سال یکبار آن را تجدید کنند. اگرچه در برخی از موارد که احتمال ابتلا به سرطان بیشتر است، این تست باید زودتر از سن 50 سالگی تکرار شود.

 استفاده از آسپرین: مطالعات تصادفی نشان داده است که مصرف روزانه یک عدد آسپرین خطر ابتلا به سرطان کولورکتال را تا 20 درصد کاهش می دهد. البته استفاده گسترده از این دارو توصیه نمی شود چون خطر ابتلا به خونریزی از دستگاه گوارش و بروز زخم گوارشی وجود دارد. افراد در معرض خطر سرطان کولورکتال اما می توانند روزانه 325 میلی گرم آسپرین دریافت کنند. با پزشک تان در مورد مضرات و منافع این دارو صحبت کنید.

ویتامین دی: تحقیقات نشان می دهد که افراد با سطوح پایین تر ویتامین دی در خون یعنی زیر 20 نانوگرم در میلی لیتر در معرض خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ هستند. در حالی که این میزان اگر بالاتر از 30 نانوگرم در میلی لیتر باشد، خطر سرطان روده بزرگ کاهش خواهد یافت. توصیه بر دریافت روزانه 2000 واحد بین المللی ویتامین دی است.

نکته: شناخت عوامل خطر در مورد سرطان روده بزرگ اهمیت زیادی دارد: سن بالای 50 سال، سابقه خانوادگی، مصرف مکرر گوشت قرمز، مصرف الکل، سابقه بیماری التهابی روده، سابقه پولیپ، سطوح پایین ویتامین دی، چاقی، شیوه زندگی کم تحرک، سیگار کشیدن، دیابت نوع 2.

اصلاح رژیم غذایی: عادات غذایی قابل ملاحظه می تواند خطر ابتلا به سرطان کولورکتال را افزایش دهد. همانطور که گفته شد مصرف بیش از حد گوشت گاو، گوشت بره و گوشت های فراوری شده مانند بیکن خطر ابتلا به این سرطان را افزایش می دهد. گوشت های فراوری شده به دلیل وجود ترکیبات نیتروژن در گوشت به نام آمین هتروسیکلیک، خطرناک هستند. توصیه بر مصرف دو وعده گوشت قرمز به عنوان غذای اصلی در هفته است. مصرف الکل نیز به افزایش خطر سرطان روده بزرگ کمک می کند. رژیم غذایی با قند خون بالا نیز باید برای پیشگیری از این بیماری حذف شود.

ورزش: هنوز به طر واضح اثبات نشده که ورزش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را کاهش می دهد اما مطالعات ا ین نکته را ثابت کرده که چاقی خود عامل خطر ابتلا به این بیماری است. پس اگر چاق و البته کم تحرک هستید، 150 دقیقه ورزش هوازی متوسط تا شدید در هفته را فراموش نکنید.